STRZYŻENIE

Strzyżeniem określa się skracanie sierści psa do pożądanej długości za pomocą ostrzy elektrycznych lub ręcznych maszynek lub nożyczek (cięcie) według wzorca danej rasy lub w celach higienicznych lub komercyjnych. Przy tej metodzie pielęgnacji nie usuwa się martwego włosa, lecz tylko go skraca. Metoda ta najlepiej sprawdza się u psów o szacie skręconej, miękkiej, nie gubiącej włosa oraz bez podszerstka lub z rzadkim podszerstkiem.

Niestety w celach komercyjnych (jest to najszybszy i najłatwiejszy sposób pielęgnacji) strzyżone są wszystkie rasy bez wyjątku, jak np. owczarki collie, owczarki niemieckie, westie itp. Tego typu zabieg  niszczy strukturę szaty tych psów prowadząc do zaniku włosów okrywowych - szczególnie wyraźnie widać to u ras szorstkowłosych. Strzyżone psy szorstkowłose tracą naturalny, głęboki kolor i stają się bledsze, a pozostający włos łatwiej się skręca, filcuje, szybciej brudzi i nie stanowi już tak dobrej ochrony przed pogodą. Skóra strzyżonych psów szorstkowłosych częściej jest skłonna do infekcji, szczególnie w przypadkach, gdy zabieg ten robi się zbyt rzadko.

Strzyżenie powinno się przeprowadzać co 2 do 4 miesięcy.

Strzyżenie higieniczne stosuje się najczęściej u psów bardzo zaniedbanych - całkowicie sfilcowanych, z chorą skórą, przed zabiegami lub po nich - i polega na ostrzyżeniu całej powierzchni skóry psa na długość nie większą niż 1,5 mm.

Poniżej przykład strzyżenia bedlington terriera na poziomie mistrzowskim wykonuje Irina Kuklikowa z Rosji.